Skip to main content

Že poznaš Jordija, našega prostovoljca Evropske solidarnostne enote. V CZM je že dva ,eseca in v tem času se je zgodilo že marsikaj… Te zanima, kako doživlja to izkušnjo? Beri dalje 🙂

SI- Ena najbolj fascinantnih reči, ko se odločiš za udeležbo v mednarodnem programu je, da izgubiš občutek za čas. V Slovenijo sem prispel pred dvema mesecema in ko pogledam nazaj, ne morem verjeti, da je toliko zgodilo v tako kratkem času. Ko sem se usedel, da bi zapisal svojo izkušnjo, sem samo še bolj začel ceniti to priložnost in še bolj nestrpno čakam, kaj se bo še zgodilo.

Mislim, da je varno reči, da se privajam. Ampak tudi vem, da ta neprestani občutek, da se privajam, ne bo minil dokler ne pride čas, da se vrnem domov. Takrat bom ugotovil, da sem se že privadil in bom videl, kaj vse zapuščam za sabo. Zdaj pa pojdimo od refleksije k dejstvom, kaj se je zadnje dva meseca dogajalo.

Ta dva meseca sem užival. Zagotovo sem boljši v igranju namiznega nogometa in šaha, saj ju z mladimi, ki zahajajo po pouku v Plac za mlade, igram skorajda vsakodnevno. Pripravljam tudi promo material in različne igre, kot sta lov na zaklad in zelo priljubljena igra volkodlak. V moji srednji šoli je bila ta igra klasika. V naslednjih mesecih pripravljam tudi nekaj novih projektov – prostor za mlade, ki želijo vaditi španščino – Español informal, znanstvene aktivnosti za otroke in najstnike – znanstvene srede – ter avdiovizualne delavnice.

Odhod v tujino v okviru programa Evropske solidarnostne enote ali katerega drugega evropskega programa ti omogoča, da spoznaš enako misleče ljudi in ti odpira številna vrata za dogodivščine. Preživljanje prostega časa je zame enako vzburljivo, kot samo delo v CZM. Če dam nekaj primerov, kaj počnem. Imel sem priložnost potovati po Sloveniji in sosednji Hrvaški ter se družil na CZM-jevih hangih, ki so lepa priložnost za spoznavanje lokalnih vrstnikov.


EN- One of the most fascinating things about taking part in an international programme is that you lose all sense of time. I only arrived in Slovenia two months ago, but looking back it doesn’t make sense that so much has happened in such a short time. Sitting down to talk briefly about my experience so far only reinforces my appreciation for the opportunity and my excitement for what’s to come.

I think it’s safe to say that I’m settling in, but I also know that this continuous feeling of settling in won’t go away until my time to go home comes and I realise that I had already settled in, and I see all that I’m leaving behind. Be that as it may, let’s move on from reflections to the actual facts of what I have been doing these months.

These two months in CZM Domzale have been a great time. I certainly got better at table football and chess after playing almost every day for the last two months with the youngsters who come to the centre after school. I have also been involved in preparing promotional material for various programmes, as well as some games for the youngsters, such as treasure hunts or the successful werewolf game (which is a classic from my high school days). I’m also preparing some projects for the next few months: a space for people who want to practise Spanish (Español informal), science activities for children and teenagers (Science Wednesdays) and audiovisual workshops.

Going abroad with the European Solidarity Corps or any other Erasmus programme allows you to meet other like-minded people and opens a lot of doors for things to do, so spending my free time while I’m participating in the programme has been just as enjoyable as working at the CZM. To give some examples of what I’ve been doing, I’ve had the chance to travel to other places in Slovenia and visit neighbouring Croatia, plus I’ve taken part in the CZM’s night hangouts, which have also been a great opportunity to meet other locals my age.


ES– Una de las cosas que más me fascinan de participar en un programa de movilidad internacional es la pérdida de la noción del tiempo. Llegué a Eslovenia hace sólo dos meses, pero echando la vista atrás no le encuentro el sentido a que hayan pasado tantas cosas en tan poco tiempo. El hecho de sentarme a escribir brevemente sobre mi experiencia hasta ahora no hace sino reforzar mi agradecimiento por esta oportunidad y mi entusiasmo por lo que está por venir.

Puedo decir con relativa seguridad que me estoy adaptando bien a la vida en Eslovenia, pero, al mismo tiempo sé que esta sensación de estar continuamente adaptándose no desaparecerá hasta que llegue mi hora de volver a España y me dé cuenta de todo lo que estoy dejando atrás. Sea como fuere, pasemos de las reflexiones a los hechos reales de lo que he estado haciendo estos meses.

Estos dos meses en CZM Domzale han sido muy buenos. Sin lugar a dudas, he mejorado notablemente en el futbolín y el ajedrez después de jugar casi todos los días de estos  últimos meses con los adolescentes que acuden al centro después de clase. También he participado en la preparación de material promocional para varios programas, así como en algunos juegos para los jóvenes que pasan parte de su tiempo libre en el centro, como treasure hunts o el juego del lobo (un clásico de mis tiempos en el instituto), que ha tenido una gran acogida. También estoy trabajando en algunos proyectos para los próximos meses: un espacio para las personas que quieran practicar español (Español informal), actividades científicas para niños y adolescentes (Science wednesdays) y talleres audiovisuales.

Ir al extranjero con el Cuerpo Europeo de Solidaridad o con cualquier otro programa Erasmus te permite conocer a otras personas con intereses similares a los tuyos y te abre un montón de puertas a cosas que hacer, así que pasar mi tiempo libre mientras estoy participando en el programa ha sido tan ameno como trabajar en el CZM. Por poner algunos ejemplos de lo que he estado haciendo, he tenido la oportunidad de viajar a otros lugares de Eslovenia y visitar la vecina Croacia, además de participar en las quedadas nocturnas del CZM, que han sido una gran oportunidad para conocer a otros jóvenes eslovenos de mi edad.